Back مبلمر موصل Arabic Polímer conductor Catalan Vodivý polymer Czech Leitfähige Polymere German Conductive polymer English Polímero conductor Spanish پلیمرهای رسانا Persian Polymère conducteur French Polimer konduktif ID Polimeri conduttori Italian

Konduktiva polimero

Kemiaj strukturoj de iuj konduktivaj polimeroj. De supre maldekstra dekstren: polietino; polifenileno vinileno; polipirolo (X = NH) kaj politiofeno (X = S); and polianilino (X = NH) and polifenileno sulfido (X = S).

Konduktiva polimero, aŭ pli precize, esence konduktiva polimero, estas organika polimero kiu konduktas elektron.[1][2] Tia kombinaĵo eble havas metalan konduktivon aŭ povas esti duonkonduktanto. La plej grava avantaĝo de konduktiva polimero estas procedeblo, ĉefe per disperso. Konduktiva polimero ĝenerale ne estas termoplasto, t.e. ĝi ne estas termoformebla. Sed, kiel izolivaj polimeroj, ĝi estas organika materialo. Ili povas havi altan elektran konduktivon, sed ne havas similajn propraĵojn al aliaj komerce disponeblaj polimeroj. La elektraj propraĵoj estas adapteblaj per la metodoj de organika sintezo[3] kaj per specialaj dispersaj teknikoj.[4]

  1. ↑ Inzelt, György. (2008) “Chapter 1: Introduction”, Conducting Polymers: A New Era in Electrochemistry, Monographs in Electrochemistry. Springer, p. 1–6. ISBN 978-3-540-75929-4.
  2. ↑ Conducting Polymers, Editor: Toribio Fernandez Otero, Royal Society of Chemistry, Cambridge 2016, https://pubs.rsc.org/en/content/ebook/978-1-78262-374-8 Arkivigite je 2021-09-02 per la retarkivo Wayback Machine
  3. ↑ Naarmann, Herbert. (2000) “Polymers, Electrically Conducting”, Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry. doi:10.1002/14356007.a21_429. ISBN 3527306730.
  4. ↑ Citaĵa eraro Malvalida etikedo <ref>; neniu teksto estis provizita por ref-oj nomataj nalwa; $2

Developed by StudentB